ماهی سرخ دلش را تنگ ما صفا نبود            اشک های چشم او غرق در ریا نبود

                             بی سخن قبول شد در کلاس عاشقی              ساده بود و مثل ما اهل ادعا نبود

                             تا به کی نشسته ایم در حصار نام ها           مثل آن دلی شویم کز سفر جدا نبود

                             نوحه ی غریبی مادر غریب ما                            از زبان او فقط رقص واژه ها نبود

                             بی بهانه پر کشید رفت از دیار ما                      من گمان کنم که او از تبار مانبود